anand jasjot

In mijn studentenjaren volgde ik een kunst- en architectuuropleiding waar ik me thuis voelde, maar waar de omgeving tegelijk kritisch en hard was. Ik had weinig zelfvertrouwen, was onzeker en had last van faalangst en perfectionisme. Na mijn afstuderen viel ik in een zwart gat. Ik had af en toe wat interessante artistieke opdrachten, maar nooit echt iets wat bleef. Ik was hopeloos op zoek naar een baan die bij me paste, maar had eigenlijk een innerlijk verlangen om te creëren en mijn eigen werk te ontwikkelen. Mijn onzekerheid zorgde ervoor dat ik steeds iedereen in mijn omgeving wou tevreden stellen. Ik dacht meer aan iedereen om me heen dan aan mezelf.  Ik verloor mezelf volledig en belandde in een burn-out.

Toen werd ik zwanger van mijn fantastische zoon, en volgden ingrijpende gebeurtenissen: het overlijden van mijn vader, een scheiding en een verhuis. Ondertussen ging ik in therapie. De scheiding zorgde ervoor dat ik steeds meer mezelf werd en me vrijer voelde. Ik had veel behoefte om alleen te zijn. Tegelijk begon ik als leerkracht kunst en architectuur, iets totaal buiten mijn comfortzone. Maar ik wist dat de meeste groei zit waar weerstand is. Ik groeide enorm als mens, leerkracht en ouder.

Ik zag dat de mensen om me heen met dezelfde zaken worstelden: de wens om te creëren, maar zonder genoeg geloof in zichzelf, wat leidde tot frustratie en weinig energie. Na een jaar alleen zijn, ontmoette ik iemand die al mijn onzekerheden, patronen en pijnen spiegelde. Dit was zo intens dat mijn hart volledig brak en openging. Ik zocht hulp, omdat psychologische gesprekken niet meer genoeg waren. Ik moest terug aandacht geven aan mijn lichaam.

In mijn zoektocht kwam ik terecht bij een ‘Wild Women Retreat’ (stilteretreat), waar een hele nieuwe wereld voor me openging. Ik vond opnieuw verbinding, veiligheid en geborgenheid bij vrouwen, en voelde me gezien en gehoord. Daarna volgden cirkels, cursussen en retreats, waardoor ik steeds meer in verbinding kwam met mezelf en anderen. Tijdens een 40-daags Kundalini-yoga traject voelde ik dat hier meer voor mij lag. Ik begon yoga te geven op school aan leerlingen die het moeilijk hadden. Om mezelf verder te verdiepen, startte ik een teacher training bij mijn leraar Nam Satya Kaur. Dit gaf me meer zelfvertrouwen, structuur, discipline en geloof in mezelf. Ik voelde steeds beter aan wat ik nodig had en hoe ik dat kon realiseren en wou hetgeen wat mezelf had geholpen heel graag doorgeven.

De creativiteit en energie bleven stromen. Na jaren van pijn, zelfs als ik mijn atelier binnenstapte, en me niet verbonden voelde met mezelf, had ik eindelijk de kracht en het plezier teruggevonden om volledig te vertrouwen op mijn intuïtie en te gaan voor wat me echt met heel mijn hart en ziel drijft. 

Als ik in iets geloof dan weet ik dat de weg zal verschijnen. Is het niet op de ene manier, dan wel op de andere manier. Ik ga met passie & kracht voor alles waar ik in geloof. 

Ik ben één en al vuur en recht door zee. Ik kijk mezelf telkens opnieuw aan en zie de stappen die ik moet zetten om te groeien. Zo zie ik dat ook bij de ander.

Met heel veel enthousiasme en humor breng ik mijn energie over. Als creator komen er steeds allerlei zaken op mijn pad die ik met volle overgave onderzoek. Ik weet nooit waar ik terecht ga komen, maar heb alle vertrouwen dat het me brengt waar ik moet zijn. Ik voel tijdens het creëren en mediteren een grote connectie met mijn hogere zelf en dat gevoel is nu net wat ik heel graag doorgeef. Om jezelf, volledig, te voelen. Door mijn sensitieve of empatische aard voel ik meteen aan wat er allemaal speelt en word ik helemaal blij als ik zie dat creators richting en evenwicht vinden wanneer ze naar zichzelf beginnen te luisteren. Ik ben een doorzetter en bekijk alles vanuit verschillende perspectieven. Aan elke kant zit een keerzijde waaruit we kunnen leren. 

Rust in het hoofd en lichaam creëren we door discipline aan te brengen in ons leven. Door ruimte vrij te maken voor onszelf waarin we grenzen en structuur aanbrengen in ons dagdagelijks leven. Om in die ruimte evenwichtig te kunnen ‘zijn’ en ‘doen’, komen we dichter bij ons doel en zijn we vervuld.